العين تدمع مرتين الحلقة 18

الحلقة (18)

تبص هبه على التليفون بتاع هشام عرفت ان دا نفس الرقم اللى هيا
رديت عليه قبل كدا وصممت ان هشام يرد ويسمعها الكلام كله

صاحبت هشام : الو
ايه ياحبيبى عامل ايه
هشام : مين معايا
صاحبت هشام: انا سها ياهشام وحشتنى
اوى من الخميس اللى فات ايه هقابلك الخميس دا ولا لا

هشام من الصدمه مش
عارف يرد ولا يقفل بس هبه اخدت التليفون من ايده عشان ميقفلش

هشام :
......
صاحبت هشام : بص هستناك فنفس الكافى يوم الخميس وابقا قول لخاطبتك انك
هتقابل صحابك زاى كل مره ماشى ياحبيبى انت معايا ولا روحت فين

قررت هبه بعد
الكلام دا انها تقفل الخط احسن

هشام : هبه والله مافى حاجه مابنا دى صاحبتى
عادى
هبه : صاحبتك عادى ما انت قولت انك ملكش اصحاب بنات وان دول مرتبطين
باصحابك الشباب يعنى كل الفتره دى بتكدب عليا فيها وانا قال ايه حاسه انى كدبت عليك
وجايه اصرحك بجد انا اتصدمت فيم اوى
هشام : ياهبه زايها زاى اى بنت لكن انتى
غيرهم بالنسبه لى
هبه : هشام اللى يكدب ويخون مره هيعملها 100 مره وبالذت لما
يكون زاى شخصية حضرتك , بص ياهشام انا ولا عمرى هثق فيك تانى ولا هتكلم معاك خلاص
موضوعنا انتهى ياهشام ولو خايف على زعل بابا متقلقش انا هتصرف وياريت تمشى دلوقتى
احسن لانى بصراحه مش عايزه اشوافك قدامى
هشام : حاضر ياهبه انا هسيبكى تهدى
ونتكلم تانى
هبه : لالالالالالالالالالا كلام تانى لا خلاص الموضوع انتهى نهائى
فاهم

خرج هشام من عند هبه وكله حزن اولا لانه خسر هبه وعشان هبه اخدت عنه
فكره وحشه وفنفس الوقت خايف على شكله قدام عمه

بينما هبه حست بنار جواها مش
قادره تحكى ولا قادره تبكى ومش عارفه تفكر قررت انها تصلى استخاره وتنام وفى تانى
يوم كان عند هبه وسماح درس عند احمد لان الامتحان فاضل عليه 3 اسابيع وفوسط الحصه
هبه ولا مركزه ولا اى حاجه

احمد : هبه انتى مالك فى حاجه
هبه : لا
مافيش انا بخير
سماح : لا ياهبه انتى مش طبعيه خالص انتى مالك
هبه : انا
بخير ياجماعه مافيش حاجه
احمد : انتى اتكلمتى مع هشام
هبه : مش هينفع نتكلم
فالموضوع دا هنا نبقا نتفق ونتكلم
احمد : ماشى ياهبه احنا نقفل على كدا
النهارده عشان انتى مش مركزه
سماح : ايوه صح كدا نعوضها المره الجايه
احمد :
ماشى يلا بقا انا همشى

وبعد ما احمد خرج من عند هبه فضلت سماح عندها ودخلت
معاها غرفتها وهبه حكيت كل حاجه لسماح ومن صدامه سماح انفعلت وكلامها خليت هبه تبكى
كثيرا وبعدها حسيت بالارتياح قليلا وبعد خروج سماح من عند هبه يتصل احمد بهبه لكى
يطمن عليها

ودى كانت اول دمعه من قصتنا وهيا دمعه الصدامه نتيجه الخيانه
والكذب

احمد : مساء الخير ياهبه انا اسف لو كنت بضايقك باتصالى
دلوقتى
هبه : مساء النور لا عادى انت تتصل فاى وقت
احمد : بصراحه قلقان اوى
عليكى ومعرفتش انام من غير ما اطمن واعرف فيكى ايه
هبه : انا يا احمد عملت زاى
ما انت قولت وكلمت هشام وقالى دى واحده كنت اعرفها زمان وانا بقالى كتير معرفش عنها
حاجه ويا بتدور عليا
احمد : تمام الراجل اهو مغلطش وبيحكى بصراحه
هبه :
صراحه ايه استنا اكمل الاول , فجأة وهو معايا اتصلت بيه نفس البنت وانا خليته يمعنى
المكالمه اتارى الاستاذ كان معاها الخميس اللى فات لا وايه هيا بتقوله ياحبيبى
واتارى الاستاذ كان بيقولى انا مع اصحابى وبيروح يقابلها هيا
احمد : ايه انتى
بتتكلمى بجد ياهبه
هبه : والله العظيم دا اللى اتقال
احمد : طب وهو رد
عليها قالها ايه
هبه : من صدامه الكلاك والخوف منى مكنش عارف يرد
احمد : طب
بعد المكالمه قالك ايه
هبه : يقولى ايه بس بعد اللى سمعته انا يا احمد كدبت
صاحبتى مى وكدبت احساسى عشان مافكرش اشك فيه وفالاخر يصدمنى كدا انا قولتله الموضوع
انتهى خلاص
احمد : ياهبه بيحصل كتير من كدا مابين اى اتنين مخطوبين
هبه :
يا احمد انا وهششام غير كل دول لان دا ابن عمى المفروض يصونى اكتر من الغريب لما
ابن عمى يعمل كدا معايا امال الغريب هيعمل ايه على الاقل الغريب لما يخونى هيكون مش
منى ولا من اهلى لكن دا ابن عمى يا احمد
احمد : ياهبه الخيانه واحد حتى لو كان
ابوك بصى انتى روقى كدا وحاولى تفكرى كويس هتعملى ايه
هبه : انا صليت امبارح
استخاره وقرارى لسه زاى ماهو
احمد : صلى تانى وثالث ياهبه
هبه : حاضر يا
احمد هصلى , ميرسى اوى يا احمد لكن وقفت جنبى وبتسال دايما عليا انا يمكن خسرت اللى
بحبه بس كسبت اخ وصديق يا احمد
احمد : ربنا يخليكى ياهبه ويارب يدوم اللى مابنا

هبه : يارب
احمد : عايزه حاجه منى ياقمر
هبه : لا شكرا يا احمد ربنا
يخليك
احمد : سلام ياقمر
هبه : سلام

بعد اغلق احمد مع هبه المكالمه
حسيت هبه بالارتياح اكتر لانها حكيت لاحمد وعرفت رايه

وبعد مرور اسبوع من
اللى حصل مع هشام قررت هبه انها تحكى مع اهلها فموضوع هشام

واجتمعت هبه مع
والدها والدتها

هبه : بص يابابا انت وماما , انا مش عايزه اكمل مع
هشام
والد هبه : نعم ليه حصل ايه
هبه : ماحصلش حاجه بس يا بابا انا لما
ارتبطت بهشام قولت لماما انا عايزه اتعامل مع هشام على اساس انه هيكون حبيبى وفيوم
من الايام هيكون جوزى مش زاى اخويا ومكنتش عايزه استعجل بالخطوبه دلوقتى وانا
بصراحه مش مرتاحه مع هشام ولا هو بيفهمنى ولا انا
الام سوسن : يابنتى فكرى كويس
وخدوا وقتكم عشان تتفهموا بعض
هبه : ماما انا بقالى فتره عايزه اتكلم معاكم ولما
فكرت كويس واخدت القرار قولت اقولكم
الام سوسن : يعنى مش هيجى فيوم وترجعوا
لبعض تانى
هبه : اولا ياماما لو ليا نصيب فيه هاخده ثانيا معتقدش ياماما انى
هرجع ليه تانى
والد هبه : خلاص خليها براحتها ماشى ياهبه اللى انتى عايزه
اعمليه ياحبيبتى المهم راحتك انتى
هبه : ربنا يخليكم ليا يارب , لوسمحت يابابا
ممكن تقول انت لهشام انى مش هكمل معاه وتقوله السبب
والد هبه : ليه انتى مقولتيش
لهشام
هبه : مقولتلهوش انى هقولكم
والدهبه : لا لازم تقوليله انتى وتتكلمى
معاه الاول
هبه : حاضر يابابا هكلمه وهرد عليك
والد هبه : تمام واللى ربنا
عايزه هيكون

احترت هبه تكلم هشام ولا تخلى سماح تكلمه وتعرفه ان هبه قالت
لاهلها

وياترى ايه اللى هيحصل وهبه اللى هتكلم هشام ولا سماح
؟؟؟
انتظرونا فالحلقه القادمه